Van Melbourne naar Adelaide. Stop.... En door!

Het leuke aan een werkvisum is dat je allerlei dingen kunt uitproberen die je in Nederland niet zou doen. Nu zou ik mijzelf in Nederland misschien te oud vinden om te gaan beginnen als serveerster, maar hier kan dat gewoon. Eigenlijk kan alles hier gewoon. Ik doe nu net alsof ik groot en stoer ben, en ik ben dan wel 24 geworden, maar ik ben door Chantal meegenomen naar Sea Life omdat ik dat zo graag wilde voor mijn verjaardag. Maar het ik heb nu wel haaien gezien in Australië en eigenlijk kan alles hier. Ook zonder ervaring in de bediening gaan werken bijvoorbeeld, en jongens en meisjes, ik vind dat LEUK! Het is in een van de wijken buiten Melbourne waar je terecht kunt voor hun koffie, taartjes, eten of feestjes. Vanalles wat dus. Leuk om in plaats van met backpackers ook eens met de locals te werken. Ook heb ik allerlei woorden en gebruiken geleerd die ik anders nooit zou weten. Bijvoorbeeld dat ze hier heel veel soorten koffie hebben. Van Long Black tot Flat White. Het is echt een koffieland, en ik leer zelfs koffie te drinken. Ook vind ik 'ta' hilarisch. Dit zeggen ze in plaats van thank you. Australiërs korten echt alles af! Vanaf nu is dat mijn meest gebruikte Aussie woord.

Mama en Derothie zijn ook naar ons toegekomen. In Melbourne heb ik samen met hen mijn kaartjes en pakketje opgehaald. Bedankt allemaal voor alle lieve kaartjes, sms'jes, telefoontjes en appjes! De familie had een pakketje opgestuurd voor mijn verjaardag. Wat waren de dropjes, tompoezen, hagelslag en alles wat er nog meer inzat lekker! Het voelde net als Sinterklaas. Ik heb er zo van genoten. Dank jullie wel! Wel was het pakje tompoezen opengemaakt door de douane omdat ze waarschijnlijk dachten dat er drugs in zaten. Toch gek zo'n zakje wit poeder in een pakketje zullen ze wel gedacht hebben.

Met de muttis zijn we ook in Tasmanië geweest, waar we helaas geen Tasmaanse Duivels hebben gezien, maar wel een prachtige natuur. Als je ooit daar naartoe kunt gaan, zeker een paar weken blijven! We hebben ook de Great Ocean Road gereden. Het grootste oorlogsmonument van de wereld. Hier hebben we prachtige uitzichten gezien met (natuurlijk) veel uitzichten op zee en natuurlijk de 12 apostelen. We hebben zelfs een koala gezien die op ons af kwam lopen. Tot grote hilariteit omdat we stiekem best bang waren voor de klauwen van dit beest en heeeeeel snel weer terug de auto in renden. We zijn ook doorgereden naar de grampians en hebben hier een mooie wandeling gemaakt. Viel toch reuze mee na zolang niet actief te zijn geweest. En mutti deed de wandeling zelfs op haar hakken! Helaas ging de tijd met mama veel te snel en wat is het gek om haar en Derothie uit te zwaaien in plaats van andersom.

Chantal en ik hadden besloten om apart te gaan reizen en de auto te gaan verkopen.
De eerste dagen was het wel even gek om helemaal alleen te zijn, maar ik vond het eigenlijk veel leuker dan ik verwachtte! Super lieve mensen ontmoet en rondgereisd met andere backpackers. We hoopten de auto snel te kunnen verkopen, maar dat is helaas niet gelukt. Chantal ging sneller dan verwacht naar Perth omdat zij daar werk kon vinden en ze vind het daar heel erg leuk. Na 3 weken werd het voor mij echt tijd om Melbourne te verlaten en we hebben besloten dat ik de auto meeneem naar Sydney om m daar te gaan verkopen. Ik ben nu in Adelaide en ben hierheen gekomen met een Frans meisje Clarisse. Kreeg ik gisteren een berichtje van haar dat zij zat te eten met Chantal! Hoe toevallig is dat zeg?!!

Ook is hier een ander vriendinnetje uit Nederland, Linde. We zijn vanuit hier naar Kangaroo Island gegaan, waar we natuurlijk nog meer kangoeroes hebben gezien, hebben gesandboard, zeehonden hebben bekeken en niet eens mochten zeggen dat zij lui waren, gezien hebben hoe eucalyptus gemaakt wordt en heel veel ijsjes hebben gegeten. Morgen gaan we door de woestijn rijden en daar zijn we best een beetje bang voor. Heel veel kilometers, heel veel dagen, geen bereik en schijnbaar weinig mensen op de weg.. Wil je weten hoe en wat? Google dan voor de grap even Adelaide naar Darwin en dan Darwin naar Townsville. En wil je weten waarom ik bang ben! Kijk dan even de film Wolfe Creek 1 en 2. Heb je dat gedaan? Laat dan vooral een reactie achter. Deze zal ik (hopelijk) wel lezen nadat ik ooit terug ben.

De afgelopen 2 weken heb ik al 3x de tijd heb moeten aanpassen. Jullie begonnen met dat uur vooruit, hier gaar ie straks achteruit, en tussen Victoria en southern Australia zit een HALF uur verschil, als ik dan eens sms op tijden die je niet zo goed uitkomen spijt me dat verschrikkelijk. Als ik überhaupt nog bereik ga krijgen in de woestijn dan zal ik het waarschijnlijk nog eens moeten veranderen. Toch gek, zoveel tijdsverschil in één land. En dan doet ook nog eens niet elk gedeelte mee met die daylight saving time.. Ingewikkeld!

TA voor het lezen en hierbij alvast een voorproefje voor mijn volgende update!
- slapen in een SWAG (google weet het antwoord voor alles)
- Uluru zien
- zwemmen met krokodillen
- 3000 km rijden
- ohja en dan nog eens 2500 km rijden om de woestijn uit te komen

X Nathalie